کمر هاجر
کمرهاجر در گویش کرمانجی سربندانی به سنگ بزرگی گفته می شود که با نیروی فردی قابل جابجایی نباشد وحجم ان بیش از یک متر مکعب باشد. در اکثر موارد کمرها در یک محوطه باز به تنهایی قرار دارند .
با این مشخصه تعداد زیادی کمر در کوه های سربندان و حتی برخی در دشت وجود دارند که با نام و نشان مستقل هویت شخصی دارند.
اسامی کمرهای(سنگ بزرگ) سربندان (کمر،گور ،سنگ) به روایت اقای اکبر نوروزحاجی:
۱- کمر مخملی ۲- کمر هاجر ۳- کمر پیرزن قلعه
۴- کمر قلقل ۵- کمر باباعلی ۶- کمر مسیح ۷- کمرسفید
۸- قطار کمر ۹- کمر دالی ۱۰- کمر جنی ۱۱- کمر مگسی
هر یک از این کمرها دلایل و داستان خاص خود را در باب نام گذاری و هویت خویش دارند.
یکی از این کمرها به نام هاجر شناخته می شود.این کمر در حدود دویست متر بالاتر از دواب قرار دارد و با قامتی ایستاده با ارتفاعی قریب ده مترهمواره ذهن بیننده را درگیر دلیل نامگذاری ان می کند.
کمر هاجر با قدی کشیده و با قامتی استوارمسیر خیابان را دیده بانی می کند. این کمر جایگاه استقرار زنی به نام هاجر بوده که بالای سنگ می نشسته و با دوک دستی خویش نخ ریسی می کرده است. زنان سربندان قدیم با دوک دستی نخ ریسی می کردند. در این روش نخ ریسی ضرورت دارد تا دست ریسنده در فاصله و ارتفاع مناسبی نسبت به زمین قرار گیرد تا امکان چرخش و گردش ان برای ریسیده شدن نخ فراهم گردد.
کمر هاجر می توانسته دوک خود را از ارتفاع ده متری رها کند و به چرخش دراورد و با این روش بیش از دو یا سه برابر دیگر ریسندگان نخ بریسد.
این کمر یکی از جاذبه های دیدنی سربندان است.